Desde 1976, io ha studiate activemente le basco per multe rationes, sed le plus fundamental es que illo poteva esser un candidato a iste Lingua Original que tote le homines poteva haber parlate in tempores plus o minus remote. Il es clar que iste lingua ancora conserva in su radices multe parolas que nos retorna al Etate de Petra, al nomadismo, e a un comprehension del natura basate in multe terminos que la describe. Per le terminos topographic, on pote traciar le vestigios de iste lingua trans un territorio multo plus extense que le areas restringite ubi on ancora lo parla.
Totevia, lo que me ha preoccupate de iste lingua durante multe annos es su carentia de terminos que refere a questiones spiritual, a conceptiones philosophic, al composition del materia, etc. Isto sempre ha essite un mysterio pro me. Practicamente, le terminos mythologic ha essite prendite del religion catholic e alteres absorbite del credentias cultural del populos adjacente. Le «deos» del passato es Urtzi/Ortzi, referente al Fulmine e le tempestates, similar a Zeus in le mythologia grec. Nos ha Mari, le dea matre, que pare clarmente identificate con le Matre Terra (Amalur). Le Luna (Ilargi) e le Sol (Eki). Il ha etiam le spiritos del natura: le Gigantes (Jentilak), le Cyclopes (Tartaloak), e le Lamias. On trova etiam referentias a un certe Odei, le spirito del Trono e le tempestates (del qual forsan deriva Deus-Zeus). Toto isto es presente etiam in altere culturas del Peninsula Iberic e in multe altere partes de Europa. Dunque, non es alique exclusive al bascos.
Ma si nos observa, mesmo in isto illes es alique parc. Le conceptos de Anima human e Spirito es ora interpretate desde un perspectiva christian. In le antiquitate, in basco, le plus proxime a Spirito o anima esseva GOGO, que in le Dictionario Retana (del autoritates del basco) es definite como: «iste parola designa le conjunto de potentias del anima o spirito con su operationes». In su multiple acceptiones relative al animo, nos trova le sequente significatos: affecto o sentimentos de animo, anima, spirito, pensamento, mente, intention, voluntate, proposito, desiro, appetito, Idea de facer un cosa, valor, efforto, Agrado, complacencia
E in le contexto spiritual-religiose, nos ha Gogo Saindua (Spirito Sancte). A un nivello plus mental, ubi iste termino se disveloppa con major profusion, nos trova opinion e memoria.
Le Archeometro de Alexandre Saint-Yves d’Alveydre. Un obra fascinante que io consultava frequentemente in 1980. Le autor presenta in iste libro un hypothese intrigante super le significato archetypic del sono, le musica mundane e celestial, le mesuras, le proportiones, e le lingua – toto partiente del Sanscrito.
E quanto al questiones que ha a vider con le pensamento abstracte, le philosophia, e terminos plus o minus relationate con le constitution del materia e le tempore, le basco se trova alique limitate. Il es necessari tener in conto que le basco es un lingua agglutinante que crea parolas per le union de parve particulas syllabic o visyllabic. Si on cognosce circa 600 radices, es multo probabile que on pote comprender le significato de milles de parolas componite con illos. Nonobstante, le numero de radices con un significato principalmente geographic es alte, assi como toto lo referente al aspectos fundamental del sentimentos e del sensos, e del elementos basic del ambiente. E es gratias a iste analyse que multe investigatores ha arrivate al conclusion que illo es un lingua multo antique. Le terminos es tote fundate in le natura, le pastoratio, le topographia, etc. Il non ha terminos que refere a questiones plus concentrate in le studio profunde del natura, ni in su natura spiritual, ultra un sentimento animista o religiose a un nivello basic.
Certemente, isto non es un exception, e multe altere linguas sofre del mesme problema, in plus de haber perdite multe de lor radices antique que dava un senso descriptive a lor parolas – lo que non es le caso in un grande parte del corpus linguistic del basco post-batua.
Con isto, io non vole dicer que il non ha un componente essentialmente spiritual in le basco; lo que io affirma es que illo non es plus grande que lo que nos pote establir in multe altere linguas. Le greco de Byzantio, que es un mixtura de linguas slavo-macedonic e coptic, per exemplo, es melior dotate pro iste menesteres. E, naturalmente, le anglese actual es, in mi opinion, un del linguas le plus materialista que existe, al puncto que illo ha debite incorporar innumerable prestamos linguistic, specialmente del latino e del greco (via francese), pro poter exprimer multe cosas del campo philosophic-spiritual que alteremente essereva impossibile o multo difficile exprimer in su proprie lingua. Non es un casualitate que on ora vole imponer le anglese como lingua mundial. Isto es debite al facto que nos trova nos in un periodo de nostre evolution in le qual le homine es plenamente concentrate in le materialismo. Io suppone que venira un die quando nostre linguage sera simile al linguages de programmation computational, pois del materialismo nos passara a esser robotos-sclavos.
Imagine associate al Upanishads, un del textos sacrate le plus importante de India.
Io esseva convencite que le Lingua Original parlate in le Terra mille annos retro debeva esser superior in multe aspectos a illos que nos parla hodie. In general, nostre linguas non ha evolvite, ma in multe casos ha involvite seculo post seculo e millennio post millennio. Le basco ha resistite in parte iste processo gratias al isolation geographic que protegueva su parlatores, ma tamben illo ha suffrite. Io ha dedicate duo decennios al studio del basco, cercante specialmente su connexiones con omne altere linguas, in un effortio pro trovar le anello perdite que poterea elevar le basco al rango de Lingua del Eden, como altere investigatores, eclesiastic e laic, ha audacemente affirmate in le passato.
Io ha trovate numerose ligamines inter le basco e le espaniol, catalano, portugese e – per extension logic – tote le altere linguas romanic. Tamen, in le linguas germanic, le numero de parolas simile al basco se reduce. Si on se allontana del Peninsula Iberic verso le Est, le coincidentias se dilue (excepte in Romania), usque restar solo vestigios occasional in le Caucaso o in le hungaro. Ben que alcunos crede que io “sonia”, io es convince que le linguas romanic ha un relation plus stricte con le proto-basco o iberico antique que con qualcunque altere.
Pote le basco esser le fossile vivente del Lingua Matre?
Mi conclusion es no, e con grande regret, le evidentias indica que illo non lo es. Le basco forma, per se, un familia linguistic que habeva un extension territorial considerable gratias al natura nomade e transhumante de su parlatores original. Tamen, illo non es le Lingua Original del major parte del humanitate, ni le Lingua del Deos que io cerca. Io nomina iste lingua hypothetic “Lingua del Deos” non perque illo sia divine e infallibile, ma perque illo esseva portate per esseres de altere mundos – le quales, in mi opinion, esseva appellate “deos” pro lor scientia, cognoscentia e technologia superior. Il es possibile que le homines de ille epocha esseva simplemente humanoides con un capacitate vocal multo limitate – un hypothese que non es nove, ma que se trova mesmo in textos sumerian.
Antique scriptura Brahmi
Alora, qual linguas pote esser candidatos al Lingua Original?
A partir de 2002, io comenciava a considerar altere campos de investigation linguistic. Assi es como io me concentrava sur le diverse sub-ramos del copto, le demotic e le egyptian, continuante con le aramaic, le hebreo, le zend (avestic), usque focalisar me sur le linguas finnic-ugric e turkic. E, circa duo annos retro, io me introduceva in le proto-slavo e de illac retornava al SANSKRITO! Io dice “retornava”, perque io lo habeva studiate superficialmente in 1979-80, quando le information que io habeva super iste lingua esseva scarce, abstracte e insufficiente. A medietate de 2018, io poteva obtener material extense sur le subjecto e comenciava a studiar su grammatica e… Deo mio! Isto es un lingua alien per excellentia!
Proque io dice isto? Perque illo es un lingua differente de tote le alteres, e io explicara ora le ration. Ma antea, io debe notar que le sanskrito non es un lingua que nasceva e se disveloppava in India, ma in un altere loco, situate multo plus al nord, in le vastes steppas siberian. E io affirma isto basate in mi studios del slavo e in le lectura de alcun legendas super le origine de iste populos. Si tu parla sanskrito, tu pote comprender multe parolas del slavo. Claro! Illos es linguas del familia indoeuropee, como tamben lo es le linguas germanic e le romance. Totevia, un indiano non comprende un germano o un espaniol. Lor lingua es multo differente del nostre, ben que pertine al mesme familia indoeuropee.
Le sanskrito es parlate per solmente 20.000 personas in tote le mundo, e 2/3 de illes es de India. Illo non es un lingua facile a parlar si on non ha certe qualitates human e spiritual. Dunque, un persona qui parla sanskrito pote comprender con relative facilitate multe terminos del russo e, per extension, del linguas slavic.
Ma que ha de special le sanskrito? Multo. Le prime cosa que frappa es que, ben que existe dictionarios de iste lingua, illos non es exactemente lo que on expecta. Lo que on trova es un collection de parolas-radice (dhatu) – circa 2100 – ex quales deriva decevas o centenas de altere parolas. Simplicemente dicite, le sanskrito es construite super iste radices; per regulas grammatical e de harmonia phonic, on pote formar phrases cuje significato se revela per le radices mesme.
Ante de continuar, io debe adder que le sanskrito es un normalisation linguistic, como lo esseva alteres: le latino, le greco, etc. Le linguas normalisate se creava con un fin social e statal, pro facilitar le commercio e le application del leges, stabiliente un terminologia clar e uniforme que evita ambiguitates. Iste standardisation se applicava in textos legal, scientific, technologic, e specialmente in libros religiose, philosophic e de ethica social. Naturalmente, omne grande civilisation elaborava un lingua commun, pois su dominios se extendeva a populos con linguas diverse. Multe de iste linguas non se parlava in le vita cotidian – al minus non in le forma scribite. Le sanskrito non esseva un exception, ni mesmo le lingua original que illo tentava reconstruer. Tamen, le labor facite con le sanskrito es superior a alteres linguas artificial, includite le latino.
In le sanskrito, le parolas non es conceptos fixe ligate a un objecto o idea specific. Un mesme cosa pote haber multiple «nomines», tote equalmente valide. Per exemplo, le flor de loto pote esser appellate Kamala, ma tamben Ambuja, Jalaja, Vaarija, Pankaja, Neeraja, etc. Como? Simple: cata un describe attributos differente del planta aquatic. Si on cambia le syllaba final -ja («nascite de») per -dhi («abundantia»), le parolas se refere al mar (p.ex. Jaladhi = «abundantia de aqua»). Ambu, Jala, Vaari, Panka, Neera es tote parolas que describe aqua. Le loto «nasce» del aqua (-ja), durante que le mar es un «recipiente de abundantia» (-dhi). Jaladhi refere specificamente al qualitate refrescante del aqua.
Nota que Panka («luto») non es includite in le lista pro le mar. Si on dice Pankadhi, illo significarea «abundantia de luto» – utile, per exemplo, pro describer un avalancha de luto, ben que on deberea adder un radice como gaa («movimento») pro clarificar.
Al primo vista, il pare que le sanskrito es simplemente un lingua agglutinante como multe alteres, ma le realitate es plus complexe. Ante de facer tal affirmation, nos debe considerar que mesmo le nomines de attributo non ha un significato unic. Illos depende, a lor vice, del attributos de lor radices, e assi successivemente usque al radice mesme. Per exemplo, ambara pote referer se al description del celo, del atmosphera, o a alico plus concrete como le tela (de coton). Dunque, quando nos dice Shvetambara, nos refere in iste caso al attributo de tela, ubi Shveta significa «blanc», dunque Shvetambara significa «tela blanc» o «vestimento blanc». Il ha altere attributos pro ambara, como «labio» o «perfumo». Le parola espaniol «ambiente», per exemplo, deriva de iste termino.
In summa: In sanskrito, il non existe nomines que defini objectos o cosas de maniera fixe; on se refere a illos solmente per lor attributos o proprietates. Isto comenciava a captar fortemente mi attention, pois io teneva in mi manos un lingua que corresponderea exactemente a un del premisas del Lingua Matre Original. Nos observa que se tracta de un linguage basate in archetypos, in conceptiones que se crystallisa in diverse attributos, proprietates e qualitates. Quando on cerca in le dictionario de sanskrito le concepto «ir», le resultatos es overwhelming pro nostre mente – on simplemente non sape como navigar in iste oceano de conceptos. E isto es lo que rende iste linguage «alienigena». Solo pro illustrar, ecce le parolas que comencia con «A» e que indica «ir»: ac, am, amb, amh, ang, angh, añj, anth, arb, arj, arusa, as, aasad, y ath.
- ac suggere un movimento circumferente,
- am indica un direction plus definite,
- amb es un derivato de am,
- amh significa «comenciar a ir»,
- ang implica «ir verso un loco signalate»,
…e assi nos pote continuar usque a plus de 200 formas distincte de exprimer «ir».
Le parlantes de un tal lingua non esseva simple pastores, recolectores o cazatores, ma analystas sophisticate de lor ambiente – e non solo a un nivello physic, ma mental. Qualcunque qui studia le cultura, credentias e philosophia indian discoperira que il existe non centos, ma milles de parolas que refere a conceptos spiritual pro le quales, in Occidente, nos non solo care de equivalentes, ma ni mesmo concepe lor existentia.
Que es Nirvana? Existe alique in nostre linguas que pote definir «ille stato de conscientia in le qual on entra durante meditation profunde, in absentia de desiros material e del senso de reincarnation»? Nos non ha nihil simile.
E Karma? Il es «le lege de causa e effecto», ma nostre linguas non ha un termino que lo capta integremente.
Tote iste terminos – yoga, guru, karma, chakra, dharma, maya, nirvana, mantra, namaste, svastika, ananda, om, pranayama, shakti, kundalini, avatar, shiva, agni, pralaya, samsara, etc. – es parte del sanskrito e jam esseva describite in su scripturas le plus antique. Hodie, multe de iste parolas ha integrate nostre proprie linguas.
Un lingua que describe duo mundos
Le sanskrito es un linguage explicitemente dedicate a describer tanto le attributos de iste mundo como del altere. Qual altere lingua face isto? Evidentemente, un de natura spiritual. E isto es precisemente un del premisas que le Lingua Matre Original debe haber. Io crede que le lingua original debe haber iste qualitate non a causa de un capricio, ma perque lo material non es le origine de toto – su essentia creator se genera in le spiritual.
Grammatica perfecte desde le comenciamento
Le sanskrito ha etiam un grammatica extraordinariemente elaborate, que harmonisa le partes de un phrase in ordine e sono (regulas Sandhi). Iste meraviliose structuration a duo nivellos – syntactic e prosodic – lo face un lingua que jam esseva altemente evolvite, quasi perfecte desde su origine. Isto va ultra le evolution natural de qualcunque lingua. Io nega non que illo habeva un evolution previe, ma io vole signalar que, quando illo appare in forma scribite, illo lo face quasi exactemente como nos lo cognosce hodie.
Traducer un phrase in sanskrito non es un labor facile pro alcuno qui non es profundemente familiar con iste linguage. Proque illo es un lingua que describe attributos, nos debe primo formar un idea del conjunto de istes in un phrase. Multe textos sanskrite traducite per «medio-specialistas» monstra un certe – e a vices amusante – disordine in le parolas, pois le traductor se ha limitate troppo al uso del dictionario, isto es, al modello occidental de comprender un lingua e un phrase. Illes ha captate le forma ma non le contento, e le sanskrito describe justo le contento e refugia le forma. Iste traductores, ben que con tote le bon voluntate, cade sovente in le error de voler comprender le sanskrito como si illo fosse anglese o qualcunque altere lingua del mundo. Illes debe comprender que le sanskrito non es un lingua de stilo terrestre – illo es le Lingua del Deos, e como tal, multo differente de nostre povre linguas que se ha restringite a nomer objectos primo, indicar actiones e definir processos de nostre emotiones e pensamentos in un modo multo definite e constringite in le spatio e tempore. Le sanskrito es eteree; illo non lassa su sonos esser capturate in formas claudite e permitte que illes describe attributos e qualitates a nivelles multo diverse de cognition.
Isto sona vermente alienigena, e ecce un del «problemas» que nos confronta quando nos vole comprender iste linguage. Nostre mentes debe attinger un certe nivello de disveloppamento del intelligentia e del conscientia pro poter comprender in tote su essentia lo que es implicite in qualcunque phrase dicite in sanskrito. Si iste nivello non es attingite, es multo difficile comprender iste Lingua. Assi occurreva, per exemplo, que alcun mentes non preparate «comprendeva», al leger certe textos sacrate ancian scribite in sanskrito, que on non debe occider vaccas – simplemente perque illes lo traduceva assi. Illes non esseva capace a comprender que le parola «vacca» (ga/gau) anque se refere al organos sensorial, e que, usante iste significato e non illo de «vacca», le phrase «occider vaccas» se converte in «controlar le organos sensorial». Le sacerdotes de India non corrigeva iste error a tempore (o forsan non lo volerea facer a proposito), e como resultato directe nos ha hodie le vaccas como animales sacrate in India.
Ben, isto anque eveni in nostre linguas, que es multo precise in iste senso e totevia es malinterpretate – un cosa que nos vide frequentemente in le lecturas erronee de nostre textos religiose, sia illo le Biblia, le Coran, le Torah o alteres.
Iste difficultate del sanskrito faceva que multe gente – qui con le tempore se densificava in corpore e mente, deveniente plus obtuse al cognoscimento superior – comenciava a parlar linguages differente, adaptate a esser plus concrete e materialista in lor description del mundo. Assi, le uso del sanskrito remaneva reservate a un gruppo seligite de homines qui, per lor intelligentia e nivello de conscientia, esseva capace a manear lo e scriber lo con certe fluiditate. Le numerose linguas hodie parlate in India e in multe altere nationes es dunque adaptationes del ancestral sanskrito. Illes se similava a illo, ma ha grande differentias in multe aspectos. Un altere puncto importante es que, proque illo es un lingua interpretate secundo qualitates archetypic, illo se approcha al linguages cuje parlatores require un alte instincto telepathic.
On pote affirmar que tote le linguas del grande familia indo-arian deriva de iste lingua si peculiar. E in iste grande familia es includite le linguas romanic como le espaniol, catalano, gallego e alteres. Dunque, le sanskrito es le matre de centenas de linguas. Actualmente, circa quatro milliardes de esseres human parla linguas derivate del sanskrito. Certo, immediatemente alcun specialistas in philologia qualificara mi parolas, affirmante que le sanskrito mesme deriva de un lingua nominate Proto-Indo-European (PIE), e que es iste hypothetic lingua que on debe considerar como le original de tote le alteres connectite al PIE. Secundo mi saper, le existentia del PIE es solmente un theoria linguistic. Ben que on suppone que in le antiquitate alcuno parlava iste lingua, le veritate es que il non existe evidentias foras del mentes de su theoreticos creator. Le PIE es un exercitio de reconstruction basate in certe theorias que pote esser plus o minus correcte, ma illos es solmente theorias sin alcun confirmation scripte o sonor. Le philologos sovente require tal interprisas pro obtener travalio in lor specialitate e subventiones, que illes debe postea justificar con publicationes. Certo, iste recercas face progressos linguistic, ma nos non debe acceptar lor resultatos como un dogma de fide. Le sanskrito, al contrario, non es un lingua theoric – illo existe e es presente pro esser studiate e analysate. Illo ha milles de scriptos, alcunes multo antique. Vestigios scripte de iste lingua es trovate in un vaste zona del mundo, desde Indonesia a Europa, passante per le Medio Oriente e usque a Siberia. Le sanskrito esseva un lingua oral durante multe tempore, dunque su origine primordial pote esser situate in un loco multo differente de India. Es possibile que illo arrivava illac via Persia, Afghanistan e Pakistan.
Dunque, sin renunciar a mi conviction que le Lingua Original esseva de natura telepathic, io debe dicer que, si existe un lingua sur Terra que se approcha a isto, illo debe esser, sin dubita, iste lingua «alienigena» que nos cognosce sub le nomine de sanskrito – e, io repete, isto non es plus que un normalisation de un lingua ancora plus antique.
In mi opinion, nos es in presentia de un lingua alienigena. Illo non es le unic, ni le perfection supreme. Il existe altere linguas de origine celestial que anque esseva e es ancora parlate in Terra – ma isto es parte de un altere historia.
© Jose Luis Aleman 2022
Imagine principal:
Ten Classes of Cosmological Deities Identified by Their Crown Ornaments, Folio from a Laghu-Samgrahanisutra (‘Short’ Book of Compilation)
India, Gujarat, circa 1575BooksOpaque watercolor and ink on paper4 3/8 x 10 1/4 in. (11.11 x 26.04 cm) Gift of Jane Greenough Green in memory of Edward Pelton Green (AC1999.127.18)