Lugnassad significa: in memoria de Lugh. Iste memoria esseva dedicate con toto le affection e recognition equalmente a su nutrice que, secundo canta le legenda, esseva le princessa Tailtiu, filia del rege Maigmor, originari del Peninsula Iberic, qui curava Lugh usque al momento de portar armas. On dice que in honor de iste dama, le deo institueva ludos e torneamentos.
Lugh representa in le mythologia celta le deo Sol, o al minus esseva associate con illo inter le deos de altere culturas, ben que in alcun detalios de su legenda e considerando certe de su attributos, on poteva etiam associar le con Mercurio. In omne caso, Lugh esseva sin dubita un del figuras plus importante in le Cosmogonia Mystica Celta. Lugh esseva le deo del Luminose in opposition a Balor, su avio, qui esseva le Senior del Inframundos. Balor esseva le deo e duce del Fomoree, populo de mal personas que, secundo le vetule cantos, occupava le Verdi insula de Eyre (Irlanda).
Secundo le prophetia, Balor esserea occidite per su nepote. Pro impedir que le prophetia complir se, Balor essayava occider su nepote, ma Lugh superviveva miraculosemente. Lugh deveniva un grande guerrero e quando ille attingeva su maturitate, ille se univa al populo de la dea Dana, le Tuatha de Danaan, e con illes comenciava le lucta contra le Fomoree guidate per Balor. Balor habeva un oculo capace de occider quicunque lo reguardava. Lugh succedeva evitar iste mortifere reguardo e, jectante un bola magic, colpiva le oculo de Balor, obtenente su morte.
Lug corresponde al deo gallese Lleu e al gallic Lugos. Il ha importante citates que porta su nomine: Lugo, Lyon, Laon, Leyden. Hodie le populo memora le figura de Lugh in le Festival que commemora le initio del recolta de Augusto. Iste festival corresponde al mense celtic de Lugnassad.
Esseva in iste tempore que on eligiva le juvenes de differente populos e regiones pro passar le hiberno insimul. De ci proveniva que esseva etiam le Festa del Nuptias Celtas. Le Lugnassad esseva de vital importantia pro le relationes social e commercial. Le festas durava inter duo e tres septimanas con multe activitates e competiciones. Il habeva etiam ballos e musica ubi le bardos cantava le vetule legendas e le juvenes de differente localitates se faceva cognoscer pro futuros copulas. Sempre habeva abundant cibaria e potiones in iste festas e on renovava le ligamines de amicitia e mutual adjuta inter le differente clanes e populos del regiones.
On bibeva le famose hidromiele, potione del deos a qui on attribueva multe qualitates, producente extase e visiones del ultra-mundo. On recommendava que le nov sposos in Lugnassad prendeva, in le sequente Plenilunio, iste mirabile potione specialmente si illes voleva haber un filio mascul. De ci proveni le expression “Luna de Melle”.
Le matrimonios que se faceva in iste epocha del anno habeva data de expiration, pois le compromisso initial esseva de passar le hiberno insimul usque le Beltane, ubi in presentia del Druida (in le antiquitate esseva ante le Maga), on poteva decider de terminar le relation o renovar le votos usque le primavera sequente. Si illes decideva continuar, confirmava le matrimonio ballante circa robures sacre. Esseva normal que le matrimonios se renovava cata anno, ma ancora esseva possibile terminar le relationes al Beltane. Si le relation terminava, cata uno vadeva per su via, sin major consequentias. Que occurreva con le infantes nascite del copula? Le infantes esseva curate e educate per tote le membros del clan. In omne caso, le matre e le patre habeva special cura, le matre in le prime annos e postea le patre qui les educava in le artes, agricultura o chassa. Le matrimonios esseva antea cosa del Magas (Meigas) ma con le arrivata del consuetos patriarcal, esseva officiate per le Druidas, qui ageva como testimonio del alliantia e como judice in caso de ruptura.
Il ha un symbolo celtic specialmente associate con toto isto: le Petra del Amatores, e etiam le Petra Furada (que deveniva un robure forate in altere regiones). Le Petra Furada esseva un petra con un orificio de un latere al altere. On diceva que esseva magic (del magas). In illo le amantes debeva junger le manos pro confirmar ante le Matre Terra lor renovate compromisso de amor. On usava etiam iste magic orificio pro facer promissas sacre, prendente le manos del competitores o juocatores trans le orificio del petra, petra o robure.
In le vetule Iberia, quando iste epocha arribaba, le luctas habeva tregua pro esser tempore de recolta. Nulle rompeva iste regula excepte qui nihil habeva a facer con illo, como faceva a vices le invasores.
© Jose Luis Aleman