George Gurdjieff, le Maestro de Danzas, como a ille placerea simplemente esser appellate, esseva un mystico, philosopho, scriptor e compositor de origine armenio qui, como altere eminente initiatos cognoscente del Via del Cognoscentia, tentava communicar un doctrina que postulava que le evolution del homine es le resultato de un effortio consciente de nostre natura interior. Gurdjieff nos da claves multo interessante con respecto al natura del Cosmos, del homine e del camino que nos debe prender pro retornar al Origine. Iste mystico nos revela bon partes del fundamentos del credentias de nostre ancestres, cuje religion se fundava in le gnosis le plus profunde e in le credentia que le Universo in le qual se manifesta le Vita es un Creation que “imita” le ver natura del Create, ma que non es le Create.
Ben que multe pensa que le conceptiones cosmogonic revelate in Matrix es un discoperta actual, isto non es le realitate toto. Le Cognoscentia Ancestral jam explicava, mille annos retro, que nos viveva involvite in un illusion. Le gnosticos anque re-ensegnava super isto e plus tarde altere “sectas heretic” como illo del Catharos. Gurdjieff es un altere in iste longe lista, habile e directe in su discurso, original in su expositiones, qui con un personalitate enigmatic e plen de charisma sapeva motivar mille personas a prender “Le Quarto Via”, le sentiero que ille proclamava como le plus viabile in le actualitate pro sortir de Matrix.
Ecce 12 fragmentos del libro “In cerca del miraculose. Fragmentos de un doctrina incognite”, de Ouspensky:
- Tote le gente que vos vide, tote le gente que vos cognosce, tote le gente que ancora pote arrivar a cognoscer, tote, tote son machinas, ver machinas que labora solmente movite per influentias externe, como vos mesmo multo ben lo dice. Machinas nasce, machinas mori.
- Ante de parlar super psychologia nos debe clarificar a qui se refere e a qui non se refere, diceva ille. Psychologia se refere al gente, al homines, al esseres human. Qual psychologia pote haber in relation al machinas? (Ille sublineava le parola “psychologia”) Pro le studio del machinas on besonia mechanica, non psychologia. Dunque nos comenciara con mechanica. Nos es ancora multo distante de psychologia.
Pote uno cessar de esser machina?, io le demandava.
Ah! Ecce justo le question, diceva G. Si vos me habeva facite iste typo de question plus frequentemente, nos poterea haber arrivate a alicun parte in nostre conversationes. Si, es possibile cessar de esser machina, ma pro isto es necessari, ante toto, cognoscer le machina. Un machina, un ver machina, non se cognosce a se mesme, e mal pote cognoscer se. Quando un machina se cognosce a se mesme, illa jam cessa de esser machina; al minus, illa non es le mesme machina que illa esseva antea. Illa comencia a esser responsabile de su actos.
Vos vole dicer que le homine non es responsabile de su actos?
Un homine (con emphasi in iste parola) si, es responsabile. Un machina non lo es. - Vos vide que nos usa un linguage multo special, e que pro poter parlar con nos vos debe apprender iste linguage. Non vale le pena parlar in un linguage ordinari, perque con illo es impossibile obtener un comprension mutual. Pro le momento, isto anque vos parera estranie. Ma illo es le veritate. Pro poter comprender, on debe apprender un altere linguage. Le linguage in que parla le gente impedi que le unes se comprende le alteres. Plus tarde vos videva proque isto es assi.
On debe, dunque, apprender a dicer le veritate. Isto vos parera estranie. Lo que eveni es que vos non comprende que on debe apprender a dicer le veritate. A vos pare que solmente basta desirar lo o decider facer lo. E io vos assecura que multo rarmente le gente mente deliberatemente. In le major parte del casos illes crede que illes dice le veritate. Nonobstante, illes mente tote le tempore, tanto quando illes realmente vole mentir como quando illes vole dicer le veritate. Illes mente semper, tanto a alteres como a se mesmes. In consequentia, necuno se comprende a se mesme, ni pote comprender alteres. Pensa un poco: haberea tante discordia, tan profunde malcomprensiones, tal odio contra le opiniones alien si le gente poterea comprender se le unes le alteres? Illes non pote comprender se perque illes non pote evitar le mentira. Dicer le veritate es lo plus difficile que existe in le mundo; e on debe studiar multissimo e durante multo tempore pro poter dicer le veritate. Non basta solmente desirar lo. Pro poter dicer le veritate on debe saper lo que es le veritate e lo que es le mentira, e saper lo, ante toto, in se mesme. E isto es alicuno que necuno vole saper. - Vos non se rende conto de vostre proprie situation. Vos es in prision. Toto lo que vos pote desirar, si vos es un persona sensate, es sortir de iste prision. Ma como vos lo facera? Es necessari cavar un tunnel. Un homine non pote facer lo sol. Ma, suppone que il ha dece o vinti homines disponite a entreprender iste obra; laborante per tornos, le unes celante le alteres, illes pote finir le tunnel e sortir del prision.
Plus ancora, necuno pote fugir de iste prision si ille non obtene le adjuta de illes qui ha fugite ante ille. - Pro que un prisionero habeva possibilitates de poter fugir, ille debeva comenciar per realisar que ille esseva in prision. Dum ille non comprende isto, dum ille non lo adverti, dum ille non se rende conto que ille es in prision, dum ille pensa o crede que ille es liber, ille non ha le minor possibilitate. Necuno pote adjutar lo, e certemente necuno poterea liberar lo per fortia, contra su proprie voluntate, opponente se a su desiros. E si il ha alicun possibilitate de fuga, iste pote devenir realitate solmente como resultato de multe labor, de grande effortios; super toto de effortios consciente, dirigite verso un proposito definite e clar.
- Si le evolution del humanitate arrivarea a passar de certe limite, o, pro dicer lo plus correctemente, si le evolution comprende un numero de homines superior a certe procentage, isto esserea fatal pro le luna. Actualmente, le luna se alimenta del vita organic in le terra, illa se alimenta del humanitate. Le humanitate es parte del vita organic; isto significa que le humanitate es le alimento del luna. Si tote le homines deveniva acutemente intelligente, illes non velle esser devorate per le luna.
Nonobstante, il ha simultaneemente possibilitates de evolution, e illos pote disveloppar se in individuos isolate con le adjuta de cognoscentias e methodos appropriate. Tal disveloppamento pote occurrer solmente pro le beneficio del individuo, e va, per assi dicer, contra le interesses e beneficios del mundo planetary. Isto es lo que le homine debe comprender: su evolution non es necessari ma pro ille mesme. Su evolution non pote interessar a necun altere. E necuno es obligate a adjutar lo ni il ha alcuno qui ha le intention de adjutar lo. - Le vita organic del terra es lo que alimenta le luna. Toto lo que habita le terra, toto lo que in illo vive, le gente, le animales, le plantas, toto es alimento pro le luna. Le luna es un enorme esser vivente que se alimenta de toto lo que vive e crece in le terra. Le luna non poterea exister sin le vita organic del terra, e le vita organic in le terra non poterea exister sin le luna. Plus ancora, in su relation al vita organic in le terra, le luna es un gigantesco electromagnete. Si le action de iste electromagnete cessarea repentinemente, le vita organic in le terra se collaperea e devenira nihil.
- Libertate, liberation, tal debe esser le meta del homine in le terra. Devenir liber, devenir completemente liber de tote formas de sclavitude: isto debe esser le motivo del lucta de omne homine desde que ille comencia a realisar su situation. Dum ille continua a esser un sclavo tanto interne como externe, le homine non ha possibilitates de necun typo. Ma ille non poterea cessar de esser un sclavo externe dum ille lo es ancora interne. Dunque, pro devenir liber, le homine debe obtener su libertate interior.
- Es possibile pensar durante mille annos; es possibile scriber bibliothecas complete, crear montes de theorias, e facer toto isto in le plus profunde del somnios e sin possibilitate alcun de eveliar. Ante toto, tote iste libros e tote iste theorias, scribite e concipite in le somnio, solmente servira a augmentar le somnio del altere personas.
- Ante toto, on debe realisar que le somnio que domina le homine non es un somnio normal, ma un somnio hypnotic. Le homine vive hypnotisate, e iste stato hypnotic se mantene e fortifica continuemente in ille. On poterea mesmo pensar que il ha certe fortias pro le quales isto es utile e que gania multo a mantener le homine in iste stato hypnotic, impediente lo de vider le veritate e impediente lo de realisar plenmente le situation in que ille se trova.
- Lo que le gente debe apprender a sacrificar es su suffrentias. Illo es anque multo difficile sacrificar le proprie suffrentias. Le homine es sempre preste a renunciar a qualcunque de su placere, ma in necun modo ille es preste a renunciar a su suffrentias. Le homine ha essite facite de tal maniera que il ha nihil in su vita a que ille es plus attachate que a su suffrentias. E on debe esser liber del suffrentia. Necuno qui non es liber del suffrentia, necuno qui non ha sacrificate su suffrentia pote realmente laborar. Plus tarde nos habera multo a dicer super le suffrentia. Nihil pote esser obtenite sin suffrentias, ma al mesme tempore on debe comenciar per sacrificar le suffrentias. Ora, decifra vos lo que io vole dicer con toto isto.
- Lo que le plus besonia le cultura contemporanee es automates. Il non ha dubita que le gente perde su habitos de independentia, que illes se converte in automates, in partes de un machina. Es impossibile preveder le fin de toto isto, e qual es le exito, o si il ha un exito o si alcun vice illo habera un fin. In medio de toto isto il ha solmente un cosa certe: le sclavitude del homine va in continuo augmentation. Illo cresce cata die. Le homine se converte in un sclavo voluntari. Ille non besonia plus catenas. Ille ha comenciate a inamorar se de su sclavitude, mesmo a sentir se orgoliose de illo. E isto es lo plus terribile e lo plus tragic que pote evenir a un homine.